18 maart – 3 mei
schilder
Simone Bosch (1959) volgde de Academie voor Kunst en Vormgeving te Den Bosch op de afdeling schilderen.
Zij verliet de academie vroegtijdig omdat ze zich niet kon vinden in de nadruk op abstract werk van de docenten schilderen. Zij wilde haar verhalende en figuratieve talent verder ontwikkelen en had behoefte aan een eigen ruimte om te exploreren. Deze stap werd beloond met een startstipendium van het Ministerie van Cultuur. Ze gebruikt diverse materialen en technieken, zoals olieverf, acryl, aquarel, collage, fotografie of tekening maar beschouwt zichzelf vooral als een schilder .
Basis thema:
Het landschap als grondgebied van de ziel
Haar werk richt zich op de relatie met de natuur, het contemplatieve en het magische. In plaats van de zichtbare werkelijkheid te tonen, stelt ze essentiële vragen over de mens en zijn relatie tot de -eigen- natuur.
Haar werken bieden een stille ruimtelijkheid die resoneert met de immense ruimte van bewustzijn in ieder mens.
En oog hiervoor te hebben resulteert in een ode van verwondering voor het leven zelf.
Haar werken zijn tegelijkertijd uitgesproken en stil. En deze stilte is misschien des te meer welkom in deze roerige tijden.